Het verhaal van Eldridge en Annemarie

Van dansvloer naar leiderschap

In een interviewreeks bieden we een kijkje achter de schermen van de danswereld, waar passie, ambities en uitdagingen samenkomen. Vandaag het verhaal van Eldridge en Annemarie Labinjo van der Meulen: een echtpaar én professioneel duo met een diepe passie voor dans, communicatie en persoonlijk leiderschap. Ooit stonden ze samen op het podium als dansers bij het Scapino Ballet Rotterdam. Inmiddels zijn ze ruim 25 jaar samen, ouders van twee dochters en actief als mastercoaches, trainers en oprichters van initiatieven zoals Move to Leadership, 1stMove, R.A.A.F. danst en de Dance and Creative Wellness Foundation.

Door Ika Berman

“Dans is meer dan vorm. Het is verbinding. En als je elkaar echt ziet, dan ontstaat er iets wat groter is dan jezelf”

Hun werk raakt steeds weer aan één kernbegrip: welzijn. Zowel fysiek, mentaal én sociaal. En hun overtuiging is helder: dans heeft de kracht om niet alleen te raken, maar ook te helen, verbinden en ontwikkelen en dat vraagt om bewust leiderschap.

Van danser naar begeleider

“Toen ik stopte met dansen, wist ik dat ik verder wilde met het begeleiden van mensen,” vertelt Annemarie. “Ik had twee jonge kinderen en wilde onderzoeken wat mijn volgende stap zou worden. Het Omscholing Dansers Nederland heeft me daarin geweldig begeleid. Uiteindelijk moest ik zelf het antwoord vinden op de vraag: wat wil ik echt bijdragen?”

Dat antwoord vond ze in de kracht van expressie, emotionele intelligentie en de menselijke ontmoeting. Ze studeerde communicatie, gedrag en geloofwaardigheidsanalyse aan de Emotional Intelligence Academy verbonden aan de Manchester Metropolitan University. Tevens volgde ze de opleiding tot mastercoach en richtte haar eigen bedrijf 1stMove op, waarmee ze dans inzet voor mensen met chronische en neurologische aandoeningen. Later richtte ze ook R.A.A.F. danst op, een stichting die zich onder andere richt op jongvolwassenen met of na kanker. “Ik wilde weten: hoe werken ons lichaam, ons brein en hoe kunnen we met beweging mensen helpen om zich weer thuis te voelen in zichzelf?”

Eldridge bewandelde een parallel pad. Hij ging na zijn danscarrière verder in theater, communicatie en public speaking. Ook hij volgde de opleiding tot mastercoach, en verdiepte zich in strategisch leiderschap.

Leiderschap begint bij luisteren

Een terugkerend thema in hun werk is leiderschap. Wat betekent het om leiding te geven in een danscontext, en hoe kun je daarin het welzijn van mensen versterken?

“In de danswereld zie je vaak dat mensen in een leiderschapspositie komen omdat ze een goede danser of choreograaf zijn,” zegt Eldridge. “Maar dat maakt je nog niet perse een goede leider. Leiderschap vraagt om empathie, communicatie en het vermogen om een veilige ruimte te creëren waarin mensen durven groeien.”

Een veilige ruimte betekent volgens hem: ruimte voor gesprek, respect voor grenzen, en het vermogen om werkelijk te luisteren. “Dansers zijn zowel het instrument als het materiaal. Ze willen dienstbaar zijn, maar daarin zit ook het gevaar van grensoverschrijding, vaak onbewust. Goede leiders kennen dat spanningsveld en nemen verantwoordelijkheid voor de sfeer die zij creëren.”

Annemarie vult aan: “Empathisch luisteren is daarbij essentieel. Niet luisteren om te reageren, maar om te begrijpen. Vanuit die openheid ontstaat verbinding, en dus veiligheid.”

Van drama naar empowerment

Een belangrijk model dat ze vaak gebruiken in hun trainingen is de Drama Driehoek van Karpman. Deze driehoek beschrijft drie ineffectieve rollen die mensen in stressvolle situaties vaak aannemen: de aanklager, het slachtoffer en de redder. “In de danswereld, zeker onder druk, kom je deze dynamieken vaak tegen,” zegt Eldridge. “Maar daar tegenover staat de Empowerment Driehoek, die we ook inzetten: de creator, de boodschapper en de coach. Rollen die uitnodigen tot samenwerking in plaats van drama.” In plaats van elkaar de schuld geven of redden, leren mensen verantwoordelijkheid nemen, vragen stellen en ruimte bieden aan elkaars perspectief”, legt Annemarie uit.

De kracht van intentie

Op de vraag wat werkelijk het verschil maakt in veilige, verbindende communicatie, zijn beide het snel eens: intentie is alles.

“Voordat je iets zegt, is je intentie voelbaar,” zegt Annemarie. “Je kunt zeggen ‘ik hou van jou’, maar als je lichaam iets anders uitstraalt, voelt het niet kloppend. De ander voelt dat. Zeker in dans, waar zoveel gebeurt op non-verbaal niveau.”

Eldridge: “Taal is belangrijk, maar het is slechts een onderdeel. Non-verbale signalen, toon, tempo, die komen voort uit je intentie. En die bepaalt of de ander zich veilig voelt om te spreken, te bewegen, of stil te zijn. Anders is wat je zegt gewoon gespeeld.”

Kwetsbare groepen en een veilige haven

Met Dance and Creative Wellness zet Eldridge zich internationaal in voor dans als preventief middel én ondersteuning bij welzijn en gezondheid. “We pleiten voor dans als onderdeel van het bio-psycho-sociale model van gezondheid,” legt hij uit. “Dat betekent: gezondheid is meer dan een medische status. Het gaat ook om hoe je je voelt, sociaal verbonden bent, en zingeving ervaart. Dans draagt daar op unieke wijze aan bij.”

Daarbij hoort ook een scherp bewustzijn van veiligheid, fysiek, sociaal en psychologisch. “We werken toe naar een internationaal keurmerk, samen met organisaties als IADMS (International Association for Dance Medicine & Science). Niet om extra regels op te leggen, maar om de sector zelf te laten bepalen wat veilige begeleiding is,” aldus Eldridge.

Praktisch betekent dat bijvoorbeeld: geen fysieke correcties zonder toestemming, voorspelbaarheid in lesroosters (zoals het aanpassen van lestijden aan bijvoorbeeld medicatieschema’s), en constante afstemming met deelnemers over wat hun persoonlijke grenzen zijn.

Annemarie herinnert zich hoe krachtig die aandacht voor veiligheid en erkenning kan zijn. “Ik werkte ooit met een groep mensen met Parkinson in Italië,” vertelt ze. “Er was een man die volledig in zichzelf gekeerd was. Zijn hoofd gebogen, nauwelijks contact. Zijn vrouw deed alles voor hem. Maar na vijf dagen dansen in de groep was hij totaal veranderd: hij had zijn pak aangedaan, was naar de kapper geweest, straalde. Toen hem werd gevraagd wat dat met hem had gedaan, zei hij over mij: ‘When I looked into her eyes, I knew it was good.’” Ze glimlacht even. “Zien en gezien worden. Daar begint veiligheid.”

Een andere toekomst: het belang van systeemverandering

Als ze één verandering mochten doorvoeren in het dansveld?

“Het narratief moet veranderen,” zegt Eldridge. “De focus ligt nu te veel op de voorstelling als einddoel. Maar het proces is net zo belangrijk voor de danser, het team en het publiek. Een voorstelling kan pas echt raken als het hele maakproces gedragen is door waardigheid.”

Annemarie: “Iedereen in een organisatie is belangrijk. Van de schoonmaker tot de artistiek leider. Iedereen draagt elkaar. Als je dat beseft, verandert je hele manier van werken. The art of holding space, noemen we dat. Dat je ruimte biedt, én elkaar draagt. En dat begint bij jonge dansers.”

Ook organisaties kunnen hierin een rol spelen, benadrukt Eldridge.

“Misschien is dat juist ook een taak voor een organisatie als Dans Veilig,” zegt hij. “Om te helpen het verhaal rondom leiderschap te vernieuwen. Niet door het op te leggen, maar door bewustwording te stimuleren. Vanuit zo’n ontwikkeling kan echte verandering ontstaan.” Voor hem ligt de sleutel in een cultuur waarin welzijn, waarden en veilige structuren net zo vanzelfsprekend zijn als artistieke kwaliteit.

Een school die volgens hen dat voorbeeld al goed neerzet is Mosa Ballet School in Luik. “Zij integreren voeding, zelfzorg, mindset en waarden in hun opleiding. Ze laten zien hoe het anders kan, gezonder, veiliger en rijker,” zegt Annemarie.

Elkaar in de ogen kijken

Via projecten zoals Twee in Beweging coachen Eldridge en Annemarie nu mensen van 12 tot 27 jaar in hun persoonlijke ontwikkeling via dans en dialoog. Ze beginnen elk traject met een check-in: “Hoe voel je je vandaag?” En eindigen met een check-out: “Wat werkte er en wat heeft meer aandacht nodig?”Eenvoudig? Ja en ook krachtig.

Want pas als je ruimte maakt voor het echte verhaal van mensen, ontstaat veiligheid. En pas vanuit die veiligheid kan ontwikkeling ontstaan.

Hun boodschap is helder: het is tijd voor een danswereld die niet alleen artistiek excellent is, maar ook emotioneel intelligent. 

Of zoals Annemarie het verwoordt: “Dans is meer dan vorm. Het is verbinding. En als je elkaar echt ziet, dan ontstaat er iets wat groter is dan jezelf.”

Wil je ook graag je verhaal vertellen? Laat het ons weten door ons een mailtje of een bericht via onze social mediakanalen te sturen.

Herken jij situaties uit bovenstaand verhaal die jij hebt meegemaakt en die grensoverschrijdend zijn? Praat erover. Ook als je twijfelt. Hulp is beschikbaar. Kijk voor meer informatie over advies, ondersteuning en vertrouwelijke gesprekken op de pagina Hulp en advies.