In een interviewreeks bieden we een kijkje achter de schermen van de danswereld, waar passie, ambities en uitdagingen samenkomen. Vandaag het verhaal van Jasmijn en Ciccio, een danspaar dat liefde, verlies en topsport met elkaar verweeft. Van hun eerste danspassen als pubers in Zeeuws-Vlaanderen tot zesvoudig Nederlands kampioenschap ballroomdans — hun reis is er een van doorzettingsvermogen, eigen regie en diepe verbondenheid. Met een zelfgemaakte showdance verwerken ze een groot persoonlijk verlies, en als coaches zetten ze zich in voor een danswereld waarin respect, autonomie en welzijn centraal staan.
Door Ika Berman
Wat hen verbindt is niet alleen hun liefde voor elkaar, maar ook een diepe passie voor dans.
Liefde in lakschoenen
“Ik ben Jasmijn, 37 inmiddels,” begint ze met een glimlach. “En ik ben Ciccio, 36,” vult hij aan. Of nou ja, Ciccio voelt zich ineens heel oud als hij het zo zegt, en samen lachen ze, zoals ze vaak doen tijdens dit interview. Wat hen verbindt is niet alleen hun liefde voor elkaar, maar ook een diepe passie voor dans.
Van hobby naar topsport
Ze leerden elkaar kennen als pubers in Zeeuws-Vlaanderen en gingen samen op dansles. “Het was een soort verplichte opvoeding,” grapt Ciccio. Hij herinnert zich nog steeds hoe zijn moeder met een paar lakleren dansschoenen kwam: “Kijk, mooie lakschoenen!” Hij dacht: ben je gek geworden?! Toch bleken die schoenen precies het juiste schoeisel voor zijn toekomstige ballroomcarrière.
Langzaam groeide social dancing uit tot topsport. “We gingen af en toe een wedstrijdje doen, en voor je het weet neem je privélessen en zoek je een trainer,” vertelt Jasmijn. Vanaf 2007 namen ze deel aan nationale wedstrijden, volgden strikte sportregimes en intensieve coaching. In 2010 behaalden ze een finaleplaats op het NK en vanaf 2014 werden ze zes keer Nederlands kampioen ballroomdans: vier keer als amateur, twee keer als prof.
“Ballroom is de pinguïnpak-discipline,” legt Ciccio uit. “Strak in pak, en Jasmijn in een jurk vol stenen. Glamorous, chique. In tegenstelling tot de Latin-variant, waar het allemaal korter en bloter is.” Ze probeerden Latin, maar hun hart lag bij de vijf klassieke ballroomdansen: Engelse wals, Tango, Weense wals, Slow foxtrot en Quickstep.
“Je staat op de vloer en je deelt eigenlijk je ziel.”
Een dans als therapie
Toch veranderde hun danspad na een persoonlijk drama. In 2022 verloren ze hun tweeling tijdens de zwangerschap. “We wilden daar iets mee doen, op onze manier,” vertelt Jasmijn. Dans werd hun vorm van verwerking, en zo ontstond hun showdance-ballroomproject waarin ze hun verhaal letterlijk en figuurlijk tot expressie brachten.
“Het was geen wedstrijdidee, het was ons idee,” zegt Ciccio. Ze zochten muziek, vonden een choreograaf en maakten een dans over verlies, chaos, maar ook hoop. Jasmijn legt uit: “Want als de tweeling er was geweest, hadden we onze zoon Noah waarschijnlijk niet gekend.”
Voor de muziek combineerden ze pianoklanken met geluid van een hartslag en echo’s. “Het is iets heel persoonlijks geworden.” “Je staat op de vloer en je deelt eigenlijk je ziel,” voegen ze eraan toe.
Coachen en sociale veiligheid
Waar ligt jullie kracht? “Dat we altijd zelf de leiding genomen hebben,” zegt Ciccio. In de danswereld kies je je eigen coach, je eigen trainer. Zij shopten bewust: waar voelen wij ons goed bij, wie past bij ons? Zo vonden ze hun vaste coach in België, iemand die niet zei wat ze moesten doen, maar vroeg: waarom denk je dat? Wat past bij jullie?
In hun coachrol behandelen ze nieuwe koppels hetzelfde: “We zeggen niet: dit is jouw choreografie. We vragen: wat voel je, wat past bij jullie?” Zo stimuleren ze zowel technische ontwikkeling als mentale veerkracht.
Hoewel ze geen schrijnende verhalen hebben over grensoverschrijdend gedrag, zoals die in de danswereld veel voorkomen, hebben ze sociale veiligheid wel zelf gecreëerd. “We hebben geluk gehad dat we onze huidige coach al vroeg tegenkwamen. Maar we hebben ook keuzes gemaakt. En misschien ook wel veel geweigerd,” zegt Jasmijn. “We wilden het op onze manier doen, niet onder een trainer die alleen zijn visie wilde doorduwen.”
“Als je samen perfectionisme doorstaat, blessures, verlies… dan bouw je iets heel sterks op.”
Gezondheid en toekomst
Jasmijn is open over haar worsteling met een eetstoornis: “Ik was een verlegen meisje, en in de danswereld had ik een ideaalbeeld in m’n hoofd gevormd. Minder eten leverde ineens betere resultaten op. Dat ging heel ver.” Ze zocht hulp en therapie, en waarschuwt nu haar leerlingen: “Als ik zie dat iemand doorslaat, zeg ik: pas op. Gezondheid voorop.”
Dans vormt het fundament van hun relatie: “We zijn partners in alles,” zegt Ciccio. “Als je samen perfectionisme doorstaat, blessures, verlies… dan bouw je iets heel sterks op.” Ze hopen stiekem dat hun kinderen ook de dansschoenen aan zullen trekken. “Onze dochter doet nu al moderne dansachtige dingen,” lacht Jasmijn. “Onze zoon? Die loopt alleen maar met een voetbal. Maar wie weet!”
“Dans is niet alleen sport of kunst; het is een manier van leven. En soms, een manier om te helen.”
Voor de toekomst wil Jasmijn dichtbij huis blijven en koppels in Nederland begeleiden. Ciccio ambieert internationale juryrollen: “Onze generatie collega’s organiseert nu zelf wedstrijden. Ik zou graag binnen dat netwerk actief blijven.”
Samen geven ze workshops, coachen ze koppels en bouwen ze aan een community van respect, autonomie en plezier. “We willen dat geen enkel koppel het gevoel heeft eigendom te zijn van ons. Ze zijn van zichzelf. Wij helpen alleen richting geven waar nodig.”
Misschien staan ze straks wat minder vaak zelf op de vloer, maar het vuur dooft niet. “Deze showdance is niet het einde. Misschien komt er nog een laatste dans, maar dan wel weer op onze manier,” zegt Ciccio.
Hun boodschap? “Dans is niet alleen sport of kunst; het is een manier van leven. En soms, een manier om te helen.”
Foto credits: WDSF tijdens het Wereld Kampioenschap
Wil je ook graag je verhaal vertellen? Laat het ons weten door ons een mailtje of een bericht via onze social mediakanalen te sturen.
Herken jij situaties uit bovenstaand verhaal die jij hebt meegemaakt en die grensoverschrijdend zijn? Praat erover. Ook als je twijfelt. Hulp is beschikbaar. Kijk voor meer informatie over advies, ondersteuning en vertrouwelijke gesprekken op de pagina Hulp en advies.